از آنجایی که خشم هسته ی اصلی بسیاری از ناراحتی ها و اختلالات روانی است، بخشش می تواند مسیری در التیام دردها و ناراحتی ها باشد. بخشش عبارت است از فرصت دادن برای جبران و بازسازی مجدد اعتماد. به این ترتیب بخشش بعنوان برقراری مجدد ارتباط بر اساس اعتماد دوباره در نظر گرفته می شود.

تحقیقاتی که با استفاده ازMRI به کاوش در مغز و فعالیت های آن پرداخته است، نشان داده که در قسمت چپ مغز، مرکزی وجود دارد که در مواقع بخشش و گذشت شروع به فعالیت می کند. بطوری که همزمان با رخ دادن رویدادی ناراحت کننده، کینه و عداوت سرتاسر وجود ما را فرا می گیرد؛ در این لحظات بدن ما هورمون آدرنالین و کورتیزول را با شدت هر چه تمام تر ترشح می کند. این هورمون ها سبب افزایش تنفس، بالا رفتن ضربان قلب، افزایش فشار و قند خون و انسداد شریان ها شده و نهایتاً به بیماری های قلبی منجر می شود. در حالی که عفو و بخشش باعث می شود فعالیت این هورمون ها متوقف شده و خون بیشتری در قلب به جریان افتاده و عملکرد سیستم ایمنی بدن بهبود یابد. بخشودگی از مباحث جدی حوزه ی مطالعات روانشناسی است که طی دو دهه ی اخیر وارد این حوزه شده است. آنچه اهمیت بخشودگی را محرز می سازد، ماهیت التیام بخشی آن در مداخلات درمانی است.

مهدی خان آبادی

کارشناس ارشد مشاوره خانواده

دانشگاه علوم پزشکی یزد

منبع : وب دا وزارت متبوع